Bosaardbeitjes zijn geen succes

Dit zijn me toch rare plantjes. Staan niet graag in de zon!  Ik had dit wel verwacht maar niet dat het zo erg ging zijn.  Enkel de plantjes die nog in de zaaibak staan, onder de bomen, doen het goed. De andere leven nog maar dat is ook alles.  Jammer genoeg heb ik geen plaatsje meer in de schaduw, alles staat vol geplant. Hopelijk leven er nog enkele exemplaren tegen eind augustus als er plaats vrijkomt.

Elke tomatensoort een andere plant/struik…

Kleine dikke planten, hoge magere gevallen, echte ‘struiken’ met heel veel zijtakken die ik niet durf/wil dieven want er hangen zóveel vruchtjes aan.   

 

 De Coeur de Boeuf zijn duidelijk herkenbaar en ook de cherry-tomaatjes, hele ritsen ervan.



Onze oudste gaat kunnen eten binnenkort.

Vriendjes

Dit moeten we toch even laten zien.
Een wilde witte wortel heeft zich ‘bevriend’ met een gewone oranje wortel.
Ze omarmt haar met al haar liefdeswortels…

Bij zoekt nestplaats

Als het maar gaatjes zijn, dachten de bijen en ze hebben ons windorgeltje vol gepropt met …?
Het is wel duidelijk dat er nestplaatsjes te kort zijn.

De tuin is ons goed gezind

In de tuin van mijn vader stonden een zestal rijen vroege aardbeien, helemaal overwoekerd maar daardoor ook beschermd tegen de vogels.

En ondanks weinig of geen zorg gehad te hebben hingen er zoveel lekkere dikke vruchten aan.

De tuin is ons goed gezind…
Onze doordragers zijn intussen ook aan hun tweede bloei bezig.  

Beetje bijgemest en goed gegoten en nu maar weer hopen op goede oogst.

Laat maar mooi

Zoals de hele tuin zijn ook de pompoenen en de courgettes laat.



Maar nu met de zonnige dagen nemen ze een groeispurt.



We kunnen even  niet meer volgen met de courgettes (invriezen dus) en de pompoenen moeten in goede banen geleid worden.

Wat een gietbeurt gedaan heeft…

Begin deze week waren de wortelen nog aan de kleine kant.

We hebben ze toen eens goed gegoten en met de warme temperaturen er nu bij. Kijk eens : oogstklaar. Handen te kort!  En zo mooi droog. Ik weet nog dat we ze vorig jaar uit de modder moesten halen...

The urge to survive

Die zorgt ervoor dat we elk jaar van één klein aardappeltje een aantal mooie grote aardappelen krijgen.



We hebben lang gevreesd dat het niets zou worden dit jaar met de oogst (laat geplant, droog en veel te koud voorjaar) maar toch hebben we net enkele mooie exemplaren uit de grond gehaald.



Het is wel kurkdroog, we moeten bijna op de spade gaan staan om de grond in te raken maar zoals elk jaar geven de vroege aardappelen weinig problemen.  Dit zal smaken vanavond!

Eindelijk aardbeien in de maak

Vorige jaren had ik al in mei mooie aardbeitjes.
Dit jaar, zelfs met nieuwe struiken, ben ik nog altijd aan het wachten.

Eindelijk worden er bloemetjes gevormd en hier en daar een schuchter aardbeitje. 

Een mens zou de moed erbij verliezen…

Courgetten en pompoenen eindelijk op gang.

Wat duurt het lang dit jaar eer alles in de groei gaat.
Eindelijk komt er schot in de courgettes en de pompoenen beginnen ook langzaamaan. 



Wanneer zal er dit jaar oogst zijn  en hoeveel?

Hoe zit het met de bosaardbeitjes?

Ze waren mooi gegroeid, zo goed dat ik de grootste exemplaren heb uitgeplant.
Dank u, zeiden de slakken, aardbeiblaadjes, njam…
’s Anderdaags had ik enkel nog steeltjes!

Gelukkig heb ik nog enkele plantjes overgehouden.
Tweede poging en dit keer met Escar-Go …

Pas op de tomatendieven !

De tomaten zijn nog klein maar de dieven groeien al veelvuldig. 

Alle 2 dagen controleren is de boodschap. 

Wel oppassen geblazen met de kerstomaatjes. 

Een heel andere groeivorm dan anders en ook vruchtjes aan de dieven. 

Even afwachten wat dat gaat geven. 

Zullen wij nog kersen overhouden?

De kersen zijn nog niet rijp, maar al op de grond gesmeten door de bosduiven. Die hebben zich genesteld in onze dakgoot.

Ze plunderen nu ook onze kersenboom. Voor zover we kunnen zien is dit de enige boom die gebloeid heeft voor de laatste vorst en dus vruchten draagt.

Onze late kersen geven weinig of geen oogst. Jammer, tweede jaar op rij al…

Een tomaat ? Welke soort?

Vorige jaren zaaide ik Marmande, Coeur de Boeuf en gele tomaten.

Sinds kort eet onze oudste zoon heel graag kerstomaatjes dus dacht ik: waarom die eens niet proberen te zaaien. En ‘en passant’ ook nog een paar andere…

Dus heb ik mijn tomatenbed uitgebreid in aantal (28) en in soorten (8). Nu dus ook Noir de Crimée, Roma, Golden Cherry, rode zoete kerstomaat en Rose de Bern.

Ook zonder warmte groeien ze

Denkend aan combinatieteelt staan worteltjes en ajuintjes ook dit jaar weer samen.
En ondanks het feit dat de temperatuur laag blijft voor de tijd van het jaar groeien ze goed.

Tweede schoffelbeurt achter de rug want zoals altijd groeit het onkruid nog vlugger dan de groenten!
Nu nog een rijtje tagetes er rond en het bedje is compleet.

Geen goed bonenjaar ook voor ons dit keer ?

Vorig jaar klaagde iedereen dat ze geen bonen hadden terwijl die van ons groeiden als kool. Dit jaar lijkt de tegenslag ook voor ons weggelegd.



Ik doe een experiment met meerdere soorten: de gewone van elk jaar komen uit maar onregelmatig en slechts nadat ik er een tunneltje over gezet heb. De nieuwe soorten die ik zaaide laten me in de steek, zelfs met tunneltje.

Dat wordt opnieuw zaaien vrees ik.

Experiment nr ? : bosaardbeien

Nadat ik gehoord had dat bosaardbeien kunnen dienst doen als grondbedekker leken me dat 2 vliegen in één klap. Zaaifanaat dat ik ben ging ik aan de slag met een pakje zaad van deze kleine plantjes.

En klein zijn ze! Begonnen op 07/04 (papiertje ben ik intussen kwijt, gelukkig nog bewijs op foto) is dit inmiddels het resultaat. Nog nooit een zaaisel gehad dat zoveel vraagt van je geduld. Ik voed ze bij in de bak want wanneer gaan ze zo ver zijn dat ik ze durf uitplanten? Toch maar best eerst nog in een pot en dan pas in volle grond? 

Benieuwd wat het wordt.

Feest in slakkenland

Nat en niet te warm. Laat die plantjes maar komen, denken de slakken. Ik kan er geen foto bijzetten van mijn reukerwten en geplante tagetes want ze zijn er niet meer…

Dringend tijd voor Escar-Go!

Belgisch weer ?

We zijn hier wel wat gewoon maar dit is toch wel uitzonderlijk. Niet alleen nat, maar ook nog koud. Alles is alle dagen even groot. En tegen regen kunnen we wat doen maar tegen kou wordt het moeilijk. Als de zon niet schijnt warmen ook de tunneltjes niet op. Rampjaar?

Grondverbeteraar vergeten

Door al de zorgen omtrent het overlijden van  mijn vader en de zorgen voor mijn  moeder ben ik vergeten Actisol bodemverbeteraar te mengen op het slabed.

Normaal bemest ik met stalmest maar op de slabedje gebruik ik gewoonlijk bodemverbeteraar omdat de sla daar nog tot laat op het jaar staat, ook nog op het moment dat ik stalmest onder meng.

En kijk nu eens wat een triest slabed vergeleken met vorig jaar rond deze tijd...
Grond slaat dicht als ik giet. Zal hier iets aan moeten doen vooraleer ik opnieuw zaai.

Kom dit weekend nog gauw naar Haspengouw !

Wie nog wil genieten van de bloeiende boomgaarden zoals men ze enkel in Haspengouw kan bewonderen, kan beter niet meer te lang wachten.

De kersen- en perenbloesems beginnen al te verwelken, de appelbomen beginnen te bloeien.
Hopelijk dit jaar meer opbrengst dan vorig jaar.

Ik hou van zaaien...

Zoals elk jaar heb ik ook dit jaar weer véél te véél plantsoen ingezaaid.

Ik stel de vraag: hoeveel stuks heb ik nodig? 20 bijvoorbeeld.
Om zeker te zijn van er 20 te hebben zaai ik er 40. 
En dan komen ze allemaal uit!  Dus 20 op overschot.

Wedden dat als ik er maar 20 zaai ze niet allemaal uitkomen?


Gevolg is dan een veranda vol zaaigoed. 
En raar maar waar: ik geniet ervan om elke morgen en elke avond mijn plantjes eens te inspecteren en aan te moedigen.

Eindelijk een paar dagen warmer weer. Tussen het spitten door geniet ik even van de voorjaarsbloemen en merk dat er ook andere liefhebbers zijn van zon, bloemen en nectar…

 

 

 

 

 

Heel wat bijen en hommels rond de primula’s.

 

 

En kijk, ze landen ook soms op het insectenhotel van Ecostyle ! 

 

 

Benieuwd of er een dezer dagen jonge insecten gaan uitkomen.

 

 

 

Ter gedachtenis van mijn vader

Onze tuinwerkzaamheden hebben een hele tijd stil gelegen. Niet alleen omwille van het weer dat tot nu toe slecht was maar ook wegens familiale omstandigheden.

Op Goede Vrijdag is mijn vader plots gestorven. Hij was een ecologisch tuinier in hart en nieren. Bij hem kwamen er geen chemische middelen aan te pas. Omdat het wat moeilijker begon te gaan (hij zou in mei 83 geworden zijn) zouden wij dit jaar wat samen tuinieren. Hij was van plan om 100 te worden maar het heeft niet mogen zijn.

Pa, ik heb heel wat van je geleerd en ik mis je. Elk moment in de tuin wordt er aan je gedacht. Het ga je goed, waar je ook bent…

Viviane

De potgrond kan het verschil maken voor een goeie start…

Bij wijze van proef zaaide ik in 2 soorten potgrond. In het artikel van 06/02 kan je de 2 zaaisels zien.
Op 31/01 in Cocopeat (de grote groene bak) en op 01/02 in andere potgrond (het kleine bakje), met een verschil van 1 dag dus.

In Cocopeat kwamen de zaadjes vlugger uit en kregen rapper hun eerste ‘echt’ blaadje.

Het zaaisel van 01/02 ziet er intussen zo uit!              

En het zaaisel van 31/01 ziet er zó uit!  

                       
We zijn ondertussen al bijna een maand verder en met het oog op regelmatig oogstbare sla heb ik vandaag een tweede bak ingezaaid. Nu nog hopen op de lente…..

Denkt u er nog aan?

Ga regelmatig eens kijken naar het zaaisel want zie:

01/02 : gezaaid
06/02 : er komen al een paar slaatjes piepen, een beetje verlegen maar toch …

Nog even het plastiekje erop laten, sommige zaadjes zijn nog niet gekiemd. 
Maar over een paar dagen mag het plastiekje eraf en moeten ze absoluut in het licht.


09/02 : kijk eens !   

Rond Pasen je eigen krop sla? Begin er nu aan!

Neem een bloembak en vul hem met zaaiaarde.

 Wil je maar een paar plantjes? Zaai dan in een plastic doos. 

Druk - met een tussenruimte van een 4-tal cm – met je vinger ondiepe gaatjes in de grond.

Leg in elk gaatje 2 slazaadjes (als 1 niet uitkomt heb je nog altijd het tweede) 

Maak het gaatje terug dicht met omliggende aarde en sproei goed nat.

Leg er een stukje vershoudfolie over die je met een elastiekje vastmaakt.  

Zo droogt het geheel minder rap uit en vooral: je maakt zo een mini-serretje.  

Zet het geheel op een (ietwat warme) vensterbank.  Steek er nog een papiertje bij waarop je noteert wat je gezaaid hebt en wanneer.











En nu maar wachten op het kiemen…..