Bosaardbeitjes zijn geen succes

Dit zijn me toch rare plantjes. Staan niet graag in de zon!  Ik had dit wel verwacht maar niet dat het zo erg ging zijn.  Enkel de plantjes die nog in de zaaibak staan, onder de bomen, doen het goed. De andere leven nog maar dat is ook alles.  Jammer genoeg heb ik geen plaatsje meer in de schaduw, alles staat vol geplant. Hopelijk leven er nog enkele exemplaren tegen eind augustus als er plaats vrijkomt.

Elke tomatensoort een andere plant/struik…

Kleine dikke planten, hoge magere gevallen, echte ‘struiken’ met heel veel zijtakken die ik niet durf/wil dieven want er hangen zóveel vruchtjes aan.   

 

 De Coeur de Boeuf zijn duidelijk herkenbaar en ook de cherry-tomaatjes, hele ritsen ervan.



Onze oudste gaat kunnen eten binnenkort.

Vriendjes

Dit moeten we toch even laten zien.
Een wilde witte wortel heeft zich ‘bevriend’ met een gewone oranje wortel.
Ze omarmt haar met al haar liefdeswortels…

Bij zoekt nestplaats

Als het maar gaatjes zijn, dachten de bijen en ze hebben ons windorgeltje vol gepropt met …?
Het is wel duidelijk dat er nestplaatsjes te kort zijn.

De tuin is ons goed gezind

In de tuin van mijn vader stonden een zestal rijen vroege aardbeien, helemaal overwoekerd maar daardoor ook beschermd tegen de vogels.

En ondanks weinig of geen zorg gehad te hebben hingen er zoveel lekkere dikke vruchten aan.

De tuin is ons goed gezind…
Onze doordragers zijn intussen ook aan hun tweede bloei bezig.  

Beetje bijgemest en goed gegoten en nu maar weer hopen op goede oogst.

Laat maar mooi

Zoals de hele tuin zijn ook de pompoenen en de courgettes laat.



Maar nu met de zonnige dagen nemen ze een groeispurt.



We kunnen even  niet meer volgen met de courgettes (invriezen dus) en de pompoenen moeten in goede banen geleid worden.

Wat een gietbeurt gedaan heeft…

Begin deze week waren de wortelen nog aan de kleine kant.

We hebben ze toen eens goed gegoten en met de warme temperaturen er nu bij. Kijk eens : oogstklaar. Handen te kort!  En zo mooi droog. Ik weet nog dat we ze vorig jaar uit de modder moesten halen...

The urge to survive

Die zorgt ervoor dat we elk jaar van één klein aardappeltje een aantal mooie grote aardappelen krijgen.



We hebben lang gevreesd dat het niets zou worden dit jaar met de oogst (laat geplant, droog en veel te koud voorjaar) maar toch hebben we net enkele mooie exemplaren uit de grond gehaald.



Het is wel kurkdroog, we moeten bijna op de spade gaan staan om de grond in te raken maar zoals elk jaar geven de vroege aardappelen weinig problemen.  Dit zal smaken vanavond!